El general en su laberinto

AUTOR: Gabriel García Márquez

Título: El general en su laberinto

Obra realista sobre a última etapa da vida do libertador Simón Bolívar en 1830.

No final dos días do xeneral móstrase a un home que chegou á conclusión de que loitara en vano, que o seu proxecto da Gran Colombia estaba destruído en mil pedaciños a causa dos intereses económicos dos novos terratenentes e comerciantes con ansias de continuar coa trata e comercio de escravos, xa que eles non eran quen de ver que precisaban a unión das repúblicas de Latino América para mostrar oposición ás grandes potencias.

Pensa que o seu proxecto da América Latina libre do poder español e de calqueira outra potencia foi traicionado por persoas que tiñan un gran peso no exército doutro tempo e que agora exercían actividades como o tráfico de escravos ou a exterminación de indíxenas.

O xeneral sufriu o intento de ser asasinado, asasinato planeado pola facción santanderista aliada con escravos e apoiado polos Estados Unidos.

Simón Bolívar non foi quen de soportar a disolución do seu proxecto e ademais estaba gravemente enfermo, todo isto acelerou a súa morte.

Despois de ser considerado ditador, de ser obrigado a abdicar ao mando do goberno, humillado publicamente, confiscados os seus bens, asasinados os seus seres queridos e perseguido para ser asasinado, Simón Bolívar decide comezar a súa última viaxe que remataría coa súa morte, aínda que antes de que esta chegara, pensa en ir a Europa por mor da súa enfermidade, e así poder curarse.

Viviu días de verdadeiro medo e persecución por parte da facción santanderista, pero encontrou refuxio nunha finca dos irmáns Miers, españois.

Ao longo da reflexión sobre a súa vida, pensou que foi un gran erro non ordear o fusilamento de Santander, xa que logo este considerou que fora unha postura branda por parte do xeneral e defendeu a rotura do seu proxecto.

Cando Simón Bolívar viu todo o que volvía dos tempos pasados: as condicións de vida de escravos e negros, por exemplo. Todo isto e a súa desilusión fixeron caer a forza das súas ideas e principios.

Foi considerado ditador, xa que a súa revolución foi malentendida e pensouse que botando aos españois, pretendía instaurar a monarquía en América Latina.

Segundo os santanderistas a guerra contra os españois non era necesaria, e foi producto do odio que gardaba Bolívar. E estos lle negaron recursos e axudas para que fracasara.

Nos seus últimos días, xa non quedaba nada do seu soño, do seu proxecto, e xa estaba en marcha a contrarevolución.

A verdade, é unha obra que merece a pena ler, xa que é moi realista, García Márquez conseguiu mostrar a historia tal é como foi. Ademais é sinxela e entretida de ler, e non precisa que coñezas previamente o acontecento do que falará no libro. Aínda así, optei por buscar información acerca de tal acontecemento para compaxinar os datos obtidos na busca máis o que lin neste libro. Deixarei fragmentos e citas que me gustaron e que están plasmadas no libro:

-"Moral e luces, e o que necesitamos"- Simón Bolívar

-" Lonxe quedaban os anos ilusorios en que todo o mundo caía rendido, e só el seguía bailando ata o mencer coa última parella no salón deserto"

- " Fágame o honor de conservalo como un recordo de quen tanto o ama"

- " O triste, señora, é que xa non me queda moito tempo para recordar"